حيوانات همچون ما انسانها مسافران این کره خاکی هستند و دارای احساساتی چون غم، ترس و درد هستند که در تمام مخلوقات خداوند وجود دارد و ما انسانها به عنوان اشرف مخلوقات نسبت به تمام موجودات عهده دار وظایفی هستیم. مسایل و مشکلاتی که امروزه در جهان با آن روبرو هستیم محدود به انسانها نمیشود بلکه محیط زیست و حیوانات راهم در بر میگیرد و رسیدگی به این موارد نیز باید در کنار تمام معضلات و دغدغه های زندگی شخصی و اجتماعی افراد قرار داده شود . بنابراین بنده هم علاوه بر علاقه مندی به این مساله، وظیفه انسانی خود دانستم تا در کنار دیگر حامیان حیوانات بتوانم قدم کوچکی در رسیدن این مظلومان به حقوقشان بردارم. در سالهای گذشته بنده از طریق غذا رسانی به حیوانات در داخل و خارج از شهر به فعالیت مشغول بودم تا اینکه با پناهگاه حیات اراک آشنا شدم و توانستم در کنار حامیانی دلسوز و مهربان به صورت هدفمندتری به فعالیت در این زمینه ادامه دهم.
🔴روایتی از یک پناهگاه
متاسفانه در سالهای گذشته با زیر پا گذاشتن شاخص های حقوق حیوانات، برای کنترل جمعیت سگهای بی پناه اقدام به کشتار آنها به بدترین روشهای ممکن میشد. روشهایی مانند خفگی در اتاق گاز به این صورت که سگهای بی پناه، جمع آوری شده و در داخل اتاقی انباشته می شدند و با انتقال دود اگزوز کامیون به داخل این اتاقک موجبات مرگ این حیوانات بی زبان را فراهم میکردند و یا به وسیله گشت های کشتار حیوانات در نیمه های شب با شلیک به این مخلوقات با وفا روح از تن مخلوقات خداوند جدا می شد؛ روشهایی که باعث به درد آمدن هر قلب بیداری میشود ولی در نهایت هیچ یک از این روشها باعث رسیدن به هدف مورد نظر یعنی کنترل جمعیت سگهای بی سرپرست نشد.
تا اینکه در سال 1393 با همت جمعی از حامیان حیوانات، پناهگاه حیات اراک به کمک شهرداری اراک به عنوان اولین مرکز زنده گیری و جمع آوری، واکسیناسون و عقیم سازی در استان مرکزی تاسیس شد تا با همدلی دوستاران حیوانات سر پناهی امن برای این مخلوقات وفادار خداوند بوده و از کشتار آنها جلوگیری شود.
پناهگاهی که نوید بخش حیات است، مکانی که هر انسانی با ورود به آنجا نور امید، ارامش و احساس امنیت را در چشمان تک تک مهمانان این خانه به وضوح خواهد دید. حیواناتی که بدون هیچ گناهی محکوم به مرگ بودند؛ حیواناتی که شبها در لحظه ای که برای رهایی و از مرگ خود و فرزندانشان به دنبال تکه نانی بودند با ماموران کشتار روبرو می شدند و چشم فرزندانشان آنقدر به راه بازگشت مادر میماند تا در اوج گرسنگی و مظلومیت جان دهند.
پناهگاهی که با همت مردان و زنانی فداکار که زمان و دارایی خود را وقف حمایت از این مظلومان میکنند و بی هیچ منتی به کار خود ادامه می دهند و روز به روز به درستی هدف خود بیشتر ایمان می آورند،اداره می شود.
انسانهایی که مزد آنها چیزی قراتر از مادیات است،مزد آنها چیزی نیست جز نگاهی از سر رضایت و امنیت یک حیوان رها شده از بند مرگ، حیوانی که با آرامش در کنار فرزندانش آرامیده، آرامش و آسودگی حیوانی رها شده از بند دردهایی که ما انسانها با بی مهری بر وجودشان نهادیم.
🔴روش جمع آوری حیوانات بی پناه
سگهای بی پناه و بدون صاحب به وسیله گروههای زنده گیری پناهگاه و اداره پسماند شهرداری که دوره های آموزشی مربوطه را گذرانده اند، جمع آوری شده و به پناهگاه برای انجام درمانهای مربوطه منتقل می شوند.
همیاران عزیزی که در تمام مدت شبانه روز با شنیدن خبر آسیب حیوانی سریعا خود را به محل می رسانند و حیوان را برای مداوا و رسیدگی های مورد نیاز به دامپزشکی و سپس پناهگاه منتقل می کنند.
🔴 تلاش حامیان حیوانات نتیجه بخش بود
متاسفانه در کشور ما آنگونه که شایسته است حقوق حیوانات رعایت نمی شود و دایم شاهد بی مهری انسانها به این مظلومان هستیم. مطمینا همه ما بارها با این صحنه در سطح شهر روبرو شدیم که حیوانی مورد آزار و اذیت قرار میگیرد یا سگی توسط شخص یا اشخاصی با بی مهری مورد ضرب و شتم قرار میگیرد، صحنه هایی که در قرن 21 نشان دهنده عدم رشد فرهنگی افراد اندکی در یک جامعه در زمینه برخورد با حیوانات را در ذهن تداعی میکند اما به لطف الهی در سالهای اخیر شاهد این مساله هستیم که اکثر مردم کشورمان پی به این مساله برده اند که حیوانات نیز مانند ما انسانها از حص زندگی برخوردارند و شاهد این هستیم که خیلی از افراد جامعه در حد توانشان در تلاشند تا بتوانند مرحمی بر درد حیوانات باشند و دلیل اصلی این تغییرات فرهنگسازی های به عمل آمده طی سالهای اخیر توسط حامیان حیوانات است که توانسته اند صدای این مظلومان شوند و دردهای نهفته در وجود این بی زیانان را به گوش انسانها برسانند. امید بر آن است که با تصویب قانون علیه حیوان آزاری قدمی مثبت و بزرگ در راستای حمایت از حیوانات برداشته شود تا دیگر شاهد صحنه های دلخراش حیوان آزاری در کشور عزیزمان نباشیم.
🔴چگونه به جمع حامیان بپیوندیم
بنده به عنوان کوچکترین عضو خانواده بزرگ حامیان حیوانات از مردم عزیز کشورم خواهشمندم ساده از کنار این حیوانات عبور نکنیم، شاید ته مانده غذای ما بتواند جان حیوانی را نجات دهد. بیاییم از هم اکنون ته مانده غذایمان را از زباله های دیگر تفکیک کرده و با قرار دادن آن در محل مناسب برای تغذیه حیوانات،به آنها زندگی بخشیم. بیایید حس امنیت و عشق را به حیوانات هدیه دهیم. گاهی اوقات فاصله بین مرگ و زندگی یک حیوان من و شما هستیم. به حیوانات آسیب دیده سرپناه موقت بدهیم، به عنوان دوست دایمی انتخابشان کنیم. حیوانات به کمک ما احتیاج دارند.
بر هر اعتقادی که باشیم مهربانی همان است که خدایمان از ما خواسته.
خوشبختانه چندیست که شبکه های اجتماعی و مجازی کار حامیان حیوانات را راحتتر کرده اندو افراد میتوانند از مسیر این شبکه ها به امور حمایت از حیوانات بپردازند و یا به جمع حامیان بپیوندند.
علاقمندان برای آشنایی بیشتر با فعالیت های پناهگاه حیات اراک میتوانند از سایت پناهگاه حیات اراک به نشانی arakshelter.ir و یا کانال تلگرامی panahgahhayat@ و اینستاگرام panahgah_arak فعالیتهای پناهگاه و حامیان حیوانات را مشاهده و در صورت تمایل به فعالیت در این زمینه بپردازند.
حمیدرضا محرابیان
کارشناس ارشد مهندسی مکانیک
حامی حقوق حیوانات